پیِ هر درد بگیریم ، به درمان نرسیم!
با چنین حالتِ تشویش، به سامان نرسیم!
.
پسرِ نوح نصحیت نپذیرد ، یعنی؛
بر سرِ کشتیِ اجبار ، به عرفان نرسیم!
.
گیرم این بار چو یوسف زِ زلیخا برهیم؛
میلِ دل تا به گناه است، به ایمان نرسیم!
.
پسِ هر رنج اگر گنج بُوَد پس زِ چه رو؟
بر سرِ سفره ی پر رنج،به یک نان نرسیم؟
.
ما چو برگیم که پاییز به خود میلرزد..،
سست عهدیم و به یک باد، به آبان نرسیم!
.
همچو آن طفل که پا کوفته، اصرار کند؛
به هر آن چیز که خواهیم ، به آسان نرسیم
